Bugün bayram erken kalkın çocuklar diye Barış Manço abimizin çok güzel bir şarkısı vardı. Her önümüze gelen bayramda söyler durur şen oluruz, çocuk oluruz..
Bugün erken kalktık çünkü işe geldik fakat dün tatildi. Bugünkü etkinlikleri anlatmadan önce sıcağı sıcağına dünü yani 23 nisanı anlatmalıyım önce...
Sabah çok uyuma heveslerime rağmen erken sayılabilecek bir saatte kalkıp 23 nisan etkinliklerinden okuduğum enterasan haberlerde sonra işyerindeki arkadaşlarımın davetiyle öğlenden sonra Büyükada'daki, daha önce hiç katılmadığım Aya Yorgi'ye çıkma ve dilek dileme efsanesine katıldım. İnanılmaz bir kalabalık ve insan çeşitliliği eşliğinde faytonla yukarı kadar çıkma, sonrasında kiliseye tırmanış ritüellerinde karşılaştığım enterasan görüntüler hafızama kazındı. Rengarenk makaraları açarak yukarı kadar çıkanlar, bütün ülkelerden toplanıp şarkı, ilahi eşliğinde dua eden gruplar hatta sizin yazdığınız kağıtlara göre sizin için dua edenler bile vardı =)) Allah kabul etsin tabi, önemli olan iyi niyet diyerek yanlarından hızla yukarı çıkmaya devam ettim. Bu arada önümde ipleri aça aça hal yaparak çıkan bayanlara takılmamak için inanılmaz bir efor sarfettim ki dua edeceğimi düşünerek içimden çok mu çok az söverek günü bitirdim :) Genelde genç çiftler ve her yaş skalasından bayanlarla dolu koca bir alanla karşılaştım. Fenalık geçirme olasılığına karşı da o sıraya girmedim çünkü aşırı kalabalıkta resmen tansiyonum düşüyor ve avazım çıktığı kadar bağırmak istiyeceğimden emindim. Dolayısıyla kilisede olan biteni göremedim. Ama kapıda 2-3 resim çekilip ve herkes için herşeyin hayırlısını dileyip hızla geri dönüşe geçtim. Hava ve deniz yolculuğum mükemmeldi. Türk filmi tadındaki hayatımı müzik dinleyerek ve martıların eşlik ettiği dönüşümü düşünmek beni biraz daha olgunlaştırmış olmalı ki uzaklara dalıp dalıp gitmekten kendimi alıkoyamadım.
Sabah çok uyuma heveslerime rağmen erken sayılabilecek bir saatte kalkıp 23 nisan etkinliklerinden okuduğum enterasan haberlerde sonra işyerindeki arkadaşlarımın davetiyle öğlenden sonra Büyükada'daki, daha önce hiç katılmadığım Aya Yorgi'ye çıkma ve dilek dileme efsanesine katıldım. İnanılmaz bir kalabalık ve insan çeşitliliği eşliğinde faytonla yukarı kadar çıkma, sonrasında kiliseye tırmanış ritüellerinde karşılaştığım enterasan görüntüler hafızama kazındı. Rengarenk makaraları açarak yukarı kadar çıkanlar, bütün ülkelerden toplanıp şarkı, ilahi eşliğinde dua eden gruplar hatta sizin yazdığınız kağıtlara göre sizin için dua edenler bile vardı =)) Allah kabul etsin tabi, önemli olan iyi niyet diyerek yanlarından hızla yukarı çıkmaya devam ettim. Bu arada önümde ipleri aça aça hal yaparak çıkan bayanlara takılmamak için inanılmaz bir efor sarfettim ki dua edeceğimi düşünerek içimden çok mu çok az söverek günü bitirdim :) Genelde genç çiftler ve her yaş skalasından bayanlarla dolu koca bir alanla karşılaştım. Fenalık geçirme olasılığına karşı da o sıraya girmedim çünkü aşırı kalabalıkta resmen tansiyonum düşüyor ve avazım çıktığı kadar bağırmak istiyeceğimden emindim. Dolayısıyla kilisede olan biteni göremedim. Ama kapıda 2-3 resim çekilip ve herkes için herşeyin hayırlısını dileyip hızla geri dönüşe geçtim. Hava ve deniz yolculuğum mükemmeldi. Türk filmi tadındaki hayatımı müzik dinleyerek ve martıların eşlik ettiği dönüşümü düşünmek beni biraz daha olgunlaştırmış olmalı ki uzaklara dalıp dalıp gitmekten kendimi alıkoyamadım.
Bugün de şirkete gelince çocuklar için düzenlenmiş kocaman bir oyun alanıyla karşılaştık. Heryıl düzenlenen ve herkesin çocuklarıyla katıldığı bu şirket içi organiazsyona bayılıyorum. Çünkü heryer Türk bayrakları ve balonlarla süsleniyor. Ulusal egemenlik ve Çocuk bayramı en güzel böyle kutlanıyor. İnsanın çocuk olası geliyor diyemem çünkü ben hepsinden daha çok oynuyorum o alanlarda :) İş arkadaşlarım ve yöneticilerimizin çocukları genelde benim masama bayılırlar çünkü herürlü renkli kalem ve sohbet mevcuttur. Bu seneki konuklarım kızlardı ve sakindik. Çünkü geçen sene kendi yeğenim dahil olmak üzere bütün erkek çocuklarının peşinde 'oğluuuum koşma-terleme-soğuk su içme' şeklinde söylenen bir kadın modundaydım. 
Çoluk çocuk hevesim ara sıra gelip gittiği için yine herkesin teyzesi olarak tarihe geçtim. Belki birgün hayırlı bir adamdan hayırlı çocuklarım olur ve deli anne tadında yazılarım devam eder.Ne demiş ünlü düşünür ''Olduğu kadar, olmadığı kader'' deliye de hergün bayram :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder