5 Şubat 2016 Cuma

Vazgeçi-yorum

Hani ben herzaman aile ve arkadaş ortamlarında bahsederim,  yazarım (eski yazım için tıklayınız) ve uygulayabildiğim için kendimle gurur duyarım.. uzatmayın, takılmayın birşey olmuyorsa derim... ''Vazgeçmek'' her ne kadar kötü birşey gibi anlamdırılsa da, zamanında peşini bıraktığın yani bırakabildiğiniz -vazgeçtiğiniz- herşey çok önemlidir. Arkamda bırakabildiğim herşey bir sınav bir büyüme-tecrübe edinme devri yaşatıyor çünkü bana...

Vazgeçmek kelimesi benim için asla spesifik bir durumu ifade etmiyor. İstemeyerek, severek, zamansız olarak ayrıldığımız insanlar, işler, ruh hallerimiz, mekanlar ve alışkanlıklarımız.. Hepsi birer vazgeçiş anlamı taşıyor nasıl olsa... Önemli olan mecbur hissederek mi vazgeçiyorsun (vazgeçiriliyosun) yoksa kendi istek ve rızan ile, mantığın-aklını zamanında devreye sokarak kararlarını hayata geçirebiliyor musun? Korkak mısın değil misin? Vazgeçmeye cesaretin var mı yok mu? Sonrasını düşünmeye değecek mi değmeyecek mi? sorularını kendine sor ve cevabını mümkünse kangrene çevirmeden verip harekete geç be takipçim :)))

Çoğu zaman acelecilikle, yeteri kadar beklemeden vazgeçen yönümle ilgili geri bildirimler alsam da çok iyi tanıyan insanlar tarafından da iyi sabrettin, hayret hemen kestirip atmadın, sonuna kadar her yolu denedin vs.. gibi cümleleri duysam da, insan kendini biliyor ve aslında mükemmel zamanlama ile yapıyor hayat döngüsü içindeki herşeyi, kararlarını öyle .. Sonrası pişmanlık dahi olsa tecrübeyle sabit olacak ve seni sen yapan bir parçayı da o büyük resme koymuş olacaksın...
Sevdiğiniz veya artık eskisi gibi sevmediğiniz insanla ayrılırken önemli olan, kimin ayrıldığı değil kimin vazgeçtiğidir benim için. Malesef herzaman ben vazgeçip aksiyon almak zorunda kaldım özel hayatımda. Tam olarak aşağıdaki nedenler yüzündendi diyebilirim. Ama dikkat ettim de ben işimden de, bulunduğum ortamdan da, arkadaşlıklarımdan da bu yüzden vazgeçiyormuşum her daim... İnsanoğlu anladığı zaman, biriktiği zaman, yettiği zaman vazgeçiyormuş meğersem..
Umrunda olmayanlara bir sözüm yok, olmadı da zaten:)
Şimdi burdan günün birinde gözlerinin içine bakarak söyleyemezsem neden vazgeçtiğimi, yada vazgeçilen olmak için nedenlerin neler olduğunu sorgulayanlara belirtmek isterim ki :)
Senden veya sizlerden Vazgeçtim çünkü,

Kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim.
Canın sıkıldığında benimle paylaşmadığını, kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Bana yalan söylediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim. 
Her sabah benimle uyanmak istemediğini, geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğin için vazgeçtim.
Ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana vermediğinde vazgeçtim
Sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek beni hiçe saydığın için vazgeçtim.
Tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden “sen” olduğun için vazgeçtim.
Bencil olduğun için vazgeçtim.
Bunlardan sadece bir tanesi senden vazgeçmem için yeterli değildi, çünkü sevgim yüceydi.
Ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım.
Bu yüzden ben de senden/ sizden vazgeçtim.

***Frida Kahlo





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder