Acaba

Keşkeleri, vah vahları ve bilseydimleri olmayan insanların büyük itimalle sadece acabaları vardır..
İki seçenek arasında kalmalar, olaylara dönüp tekrar tekrar bakıp defalarca kritik yapmalar ve karar verme aşamasında hangisinin daha çok fayda sağlayabileceğini düşünerek kendi içinde boğulmalar hep bu ''acaba''ya münhasır gelişen süreçlerdir. Benim de çok kullandığım bir takılaçtır (takılıp kalma durumu)

Belirsiz durumlar beni, sırf şu acaba'' sorgulamaları yüzünden  gerip delirtme aşamasına getirebilir mesela..
Acaba haftasonu yağmur yağacak mı, acaba yola çıksam mı, acaba canımı sıkan yada bana iyi gelen biriyle ilk konuşmayı ben mi yapsam derken bir bakmışım ki ''eeeh  varsın olan olsun ilk aksiyon benden olsun'' diyerek bu belirsizliğe bir son veriyorum. Hızlı alınan kararlardan pişman olmuyorsanız ne ala, ben olmuyorum çünkü.. Acaba biraz daha mı beklesem daha mı iyi olacak ki ?diye sorguladığım herşey beni huzursuzluğa götürüyor, sonucu daha kötü oluyor. Eminim, test ettim onayladım :)
Bu haftasonu için acaba demeden aklıma gelen herşeyi, beklettiğim ve yürürlüğe koymak için beklediğim bazı şeylerin ''acaba'sını kaldırıyor ve pazartesi anlatmak üzere huzurlarınızdan hızlıca ayrılıyorum. En fazla başınız belaya girer ancak yaşarken bazı şeyleri gözlerinizle görmek herşeye değer...Hayat elinizi alnınıza dayayarak beklemek için fazla kısa çünkü :)